- kifayətsiz
- sif. Ehtiyacı ödəməyən, çatışmayan, kifayət etməyən.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
kifayətsiz
Look at other dictionaries:
zəif — sif. <ər.> 1. Cismən az qüvvətli, gücsüz. Zəif adam. Zəif at. Zəif qol. – <Nadir bəy:> Məxluqatın ən şərəflisi olan insanların, hətta zəif, aciz bir qarıncanın belə qanına girmək, məncə əfvedilməz bir cinayətdir. H. C.. // İs.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qeyri-kafi — sif. <ər.> Kifayətsiz, kifayət etməyən, bəs olmayan, təmin etməyən. Qeyri kafi miqdarda pul. // Pis. Qeyri kafi qiymət. // Zərf mənasında. Yerli komitənin işi qeyri kafi hesab olundu … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
az — sif. 1. Sayca çox olmayan, cüzi (çox ziddi). Az pul. Az miqdar. Az bilik. İclasa az adam gəlmişdi. // Çox sürməyən, sürəksiz, çox davam etməyən, tez qurtaran. Az ömür. Az vaxt. Az z. yaşamaq. Az z. sürmək. – Az yeyənin azarı da az olar. (Ata.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qeyri-qənaətbəxş — sif. və zərf <ər.> Hər hansı bir tələbə cavab verməyən, qane etməyən; yarıtmaz, kifayətsiz, pis. Qeyriqənaətbəxş iş. O, hələ indiyədək qeyri qənaətbəxş işləyir … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
daş — is. 1. Təbiətdə parçalar, yaxud böyük və kiçik kütlələr şəklində təsadüf olunan, suda həll olunmayan bərk cisim (süxur). Küçələrə daş döşəmək. – Bütün izdiham əlinə keçən daş, kəsək parçalarını alovun üstünə yağdırdı. . M. Hüs.. <Rübabə>… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əl — is. 1. Qolun biləkdən dırnaqlara qədər olan hissəsi. Əli ilə tutmaq. Sağ əl. Əllərini yumaq. Əlini çiyninə qoymaq. Əli ilə sığallamaq. Əli ilə götürmək. İnsan işlərinin çoxunu əlləri ilə görür. – Tək əldən səs çıxmaz. (Ata. sözü). Əfsus ki,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
